Tag Archives: row

URGENT : Death order of Iranian youth confirmed

URGENT CALL – imminent child execution
FEB 27, 2008
Tehran- Iran
Ahmad (last name unknown)

Death sentence of another Iranian youth was verified by Iran’s superior court. According to Iran’s ISCANEWS, in August of 2006, 22 year old Mehdi was stabbed by 16 year old Ahmad and died in a Tehran hospital after 6 months. Now that Ahmad’s has reached the age of 18, his case was reviewed by the Iran’s Islamic superior court and he was sentenced to death by hanging.


ISCANEWS reported that In his defense Ahmad told the court: “My father had an accident when I was only 16 years old and I went to visit him because he was bed confined at my step uncle’s home. The water pipe inside the house was broken and my step mother and female cousin had to go to street to wash the dishes (using the faucet outside) and I was watching them from the window. Mehdi and two of his friends who were sitting in the street started make wisecracks at them. My stepmom and cousin came inside the home and  Mehdi and his friends sent a kid to enter our yard and check up on them. I went downstairs and told the boy to leave our home. At this time Mehdi and his friends came and started to beat me up until I fell and hit the dishes that were at the entrance door. While on the ground I saw a kitchen knife that was among the dishes and I picked it up to defend myself “

It is anticipated that Ahmad’s file will soon be sent to Iran’s head of Judiciary, Ayatollah Shahrudi for Estizan (permit to execute)

Background Information:

International law strictly prohibits the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18. As a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and the CRC, Iran has undertaken not to execute child offenders. since 1990, the ruling Islamic regime in Iran has executed at least 31 juveniles, including more than 6 in 2007 and one (Javad Shajaee) earlier this week. The number of known persons facing execution in Iran for alleged crimes before the age of 18 has reached 96 according to our latest records. According to the statistics provided by an Iranian police official about 170 children (under 18 at time of alleged crime) can be facing execution in Iran. There has been a substantial surge in processing the children’s file for execution and in the past 3 months SCE has reported 18 imminent executions. Earlier this month 42 European countries condemned Iran for the surge in child executions. Iran has broken the world records in 2007 with at least 297 known executions comparing to 177 in 2006.

As of February 2008 Stop Child Executions Campaign has recorded 101 children facing executions worldwide: 96 in Iran, 2 in Saudi Arabia, 2 in Sudan and 1 in Yemen. In 2007 at least 7 were reported to have been executed : 6 in Iran and 1 in Saudi Arabia. 3 are known to have been saved from execution: 2 in Iran and 1 in Yemen. The first child execution in 2008 was performed by Iran’s regime this week.

RECOMMENDED ACTION:

– Call on the Iranian authorities to immediately halt the executions of Ahmad who was sentenced by the superior court
– Express concern that Ahmad was sentenced to death for a crime committed when he was under 18;
– Calling for the death sentences against Ahmad to be commuted;
– Remind the authorities that Iran is a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights and the Convention on the Rights of the Child, which prohibit the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18, and that the execution of Ahmad would therefore be a violation of international law;
– Urging the authorities to pass legislation to abolish the death penalty for offences committed by anyone under the age of 18, so as to bring Iran’s domestic law into line with its obligations under international law;
– Stating that you acknowledge the right and responsibility of governments to bring to justice those children suspected of criminal offences, but unconditionally opposes their death penalty.

APPEALS TO:
Head of the Judiciary
His Excellency Ayatollah Mahmoud Hashemi Shahrudi
Ministry of Justice, Panzdah Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Salutation: Your Excellency
Email: info@dadgostary-tehran.ir (In the subject line: FAO Ayatollah Shahroudi)
Fax: +98 21 3390 4986 (please keep trying, if the called is answered, say “fax please”)

Leader of the Islamic Republic
His Excellency Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei, The Office of the Supreme Leader
Islamic Republic Street – Shahid Keshvar Doust Street
Tehran, Islamic Republic of Iran
Email: info@leader.ir
Salutation: Your Excellency

COPIES TO:
Director, Human Rights Headquarters of Iran
His Excellency Mohammad Javad Larijani
C/o Office of the Deputy for International Affairs
Ministry of Justice,
Ministry of Justice Building, Panzdah-Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Fax: + 98 21 5 537 8827 (please keep trying)

and to diplomatic representatives of Iran accredited to your country.

PLEASE SEND APPEALS IMMEDIATELY.

for more information about how to help visit:https://www.stopchildexecutions.com/how-you-can-help.aspx

اهنگ مرگ یک نوجوان به صدا درآمد

تهران- خبرگزاری ایسکانیوز

حکم مرگ پسری که در 16 سالگی آدم کشت امروز در دیوان عالی کشور تایید شد و ضرباهنگ مرگ او به صدا درآمد

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار باشگاه خبرنگار دانشجویی ایران “ایسکانیوز”، در آخرین نشست رسیدگی به این پرونده که 25 مهر 86 در شعبه 74 دادگاه کیفری تهران به ریاست
قاضی«کوه کمره ای»برگزار شد. ابتدا صفر خاکی (ماینده دادستان) به تشریح کیفرخواست پرداخت:«احمد»12 مرداد 1384پسر22 ساله ای به نام «مهدی» را در یک خیابان تهرانپارس با کارد زخمی کرد و او شش ماه بعد در بیمارستان جان باخت.
نماینده دادستان ادامه داد:با توجه به اینکه ضربه مرگ را «احمد» زد از نظر دادسرا گناهکار است و برایش اشد مجازات می خواهم.
سپس وکیل اولیای دم در جایگاه ویژه قرار گرفت و از طرف خانواده داغدار برای«احمد»حکم مرگ خواست.
مجرم 18 ساله وقتی رو به روی پنج قاضی ایستاد جنایت را گردن گرفت:« آن زمان 16 سال بیش ترنداشتم پدرم تصادف کرده و در خانه دایی ناتنی ام بستری بود.برای دیدنش به آنجا رفتم. لوله های خانه او خراب شده بود و نامادری و دختر دایی ام ظرف های غذا را به کوچه بردند. همانجا مشغول شستن بودند که من از بالای پنجره نگاهشان می کردم.
وی ادامه داد: مهدی و دو نفر از دوستانش سر کوچه نشسته بودند و متلک می گفتند. وقتی نامادری و دختر دایی ام به حیاط آمدند دیدم مهدی و دوستانش یک پسر بچه را به آنجا فرستادند تا سرکشی کند.
«احمد»اضافه کرد: از پله ها پایین رفتم و به آن پسر بچه گفتم از حیاط خانه بیرون برود.آنجا بود که مهدی و دوستانش به سراغم آمدند و جلوی در مرا به باد کتک گرفتند.پایم سر خورد و ظرفهایی که جلوی در بود روی زمین ریخت.ناگهان چشمم به کارد آشپزخانه افتاد،آنرا برداشتم و …
تبهکارادامه داد: باور کنید اما من قصد آدمکشی نداشتم.آنان به من حمله کردند و من برای دفاع از خودم دست به کارد بردم.گزارش ایسکانیوز می افزاید،با پایان حرفهای مجرم،قاضی«کوه کمره ای»و چهار مستشار شعبه 74 وارد شور شدند تا با توجه به مدرک ها او را به مرگ محکوم کردند. حکم امروز در شعبه 11 دیوان عالی کشور تایید شد

Another Iranian youth saved from execution

Mohammad Latif, a minor on death row, was freed yesterday from Saveh prison in Iran. After substantial efforts by his attorney Mohammad Mostafaei, and the efforts of human rights advocates, the family of the victim agreed to pardon him.

In August of 2007, Nazanin Afshin-Jam received an email from Mohammad’s father, asking for help to “bring worldwide attention to the injustice faced by his son” who was sentenced to death at age 14 for defending himself from an 18-year-old boy named Mansour Kayaee.  Nazanin Afshin-Jam immediately called Mohammad’s father and also contacted Mostafaei and asked him to defend Mohammad. Subsequently Mr. Mostafaei spoke with Mr. Latif and later visited Mohammad in jail and took the case.
In his letter, Mr. Latif had explained that his son was 14 years 11 month and 23 days old when he was attacked by Mansour and accidentally killed him while trying to take away his knife. Now at age 17 years and 9 months, Mr. Latif was concerned that his son could be executed in 3 months for his 18th birthday. Mr. Latif had previously written to the head of Judiciary Ayatollah Shahroudi, the Supreme Leader Ali Khamenei and the head of the Iranian Parliament asking for help, however his letters were not replied.  Mr. Latif said that even according to Iran’s Islamic Sharia, Mohammad was not seen as an adult before the law. The legal age of maturity for boys is 15 years of age. Official documents signed by the Ministry of Health had also confirmed that Mohammad was mentally not considered mature at the time of incident. Mr. Latif had acquired written confirmation from Ayatollahs Behjat and Makarem Shirazi, that if there was any doubt about the maturity of the accused, they could not carry out the execution. This written confirmation was moot after a separate medical examination was conducted one year later assessing Mohammad an adult because the hair on his body confirmed he was past the age of puberty!Upon learning the news, SCE immediately informed other governments and human rights organizations such as Amnesty International and the International Committee Against Executions (ICAE).
In October 2007, after ICAE had contacted the Swedish Government, a few Members of Parliament sent a letter to Supreme Leader of the Islamic regime, Ayatollah Khamenei and Iran’s Embassy in Sweden expressing their concern about the imminent execution of Mohammad Latif. In December 2007, SCE was notified that Mohammad’s execution was approved by the Supreme Court and was sent to Ayatollah Shahroudi for final approval. A chain effect ensued whereby SCE immediately issued an international urgent call. ICAE contacted the Swedish Foreign Ministry who notified the Swedish embassy in Teheran who then officially expressed their concern to Iran’s Foreign Ministry. Soon thereafter, the EU President issued a statement expressing his deep concern on behalf of the entire European Union.

Faced with international pressure, Ayatollah Shahroudi sent the file back for mediation between the families of the victim and Mohammad where he was ultimately pardoned. According to Iran’s Sharia Ghisas law, it is up to the victim’s family to decide the final fate of the person who is sentenced to death for murder.
When Mohammad Latif was released from prison he went to the cemetery and cried on Mansour’s grave asking for forgiveness. After 3 years in prison and facing execution, the 18-year-old Mohammad said that the victim never left his mind. Although he was in a state of shock when he was released he said, “I never intended to kill him and that is why I felt like I will not be executed. When asked about his opinion of the legal process of his file, he replied: “I was not happy with it. The death sentence was unjust”.

” I would like to continue with my schooling. While in prison, I improved my studies through distance education” Mohammad Latif Added.


Nazanin Afshin-Jam and Stop Child Executions thank Mr. Mohammad Mostafaei for representing Mohammad Latif, Ms. Masoumeh Ebtekar for mediations, International Committee Against Executions for contacting European authorities, Swedish parliament members, foreign ministry and embassy, 42 European countries represented by its president, his Excellency Mr. Jose Manuel Barroso, human rights advocates inside and outside Iran and all the volunteers and supporters of Stop Child Executions Campaign for saving the life of another juvenile on the executions row.

To help save the life of more than 100 other children facing execution visit www.stopchildexecutions.com .

اعدام مجرم نوجوان را متوقف کنید

 دیده بان حقوق بشر

(نیویورک، 22 فوریه 2008) � دیده بان حقوق بشر گفته است آیت الله شاهرودی رئیس قوه قضائیه ایران باید

به سرعت دستور دهد اعدام محمد رضا حدادی لغو شود. محمد رضا حدادی به خاطر جرمی که گفته می شود در سن 15 سالگی مرتکب شده به اعدام محکوم شده است.  

 

دیده بان حقوق بشر مطلع شده که حدادی در خطر اعدام در استان فارس قرار دارد.  

مقام های قوه قضائیه باید اظهارات مدافعین حدادی را مبنی بر اینکه او مرتکب قتل نشده مورد تحقیق قرار دهند. آنها همچنین باید این ادعا که سایر مدافعین این پرونده، به حدادی برای اعتراف فشار آورده اند و به او رشوه داده اند را بررسی کنند. صرفنظر از نتیجه این بررسی ها، حکم اعدام حدادی باید لغو شود زیرا ناقض تعهدات بین المللی ایران در عدم اعدام مجرمین نوجوان است.  

کلریسا بنکومو پژوهشگر حقوق کودکان خاورمیانه در دیده بان حقوق بشر گفت: “اعدام فردی برای جرمی که در هنگام کودکی مرتکب شده همواره غلط است، اما محاکمه ناقص، ناعادلانه بودن این پرونده را مضاعف کرده است .”  
 
وی افزود: “رئیس قوه قضائیه ایران باید این اعدام را متوقف کند و دستور دهد تحقیقات کاملی در مورد این پرونده انجام شود.”  
 
حدادی در سال 2004 به مرگ محکوم شد. این حکم بر اساس اعترافات او و اظهارات سایر مدافعین این پرونده صادر شد. اما حدادی پیش از نهایی شدن محاکمه، اعترافات خود را پس گرفت. مدافعین دیگر این پرونده نیز بدنبال آن اظهارات خود را که حاکی از دخالت حدادی بود پس گرفتند.  
 
دیده بان حقوق بشر همچنین از حکومت ایران می خواهد مجازات مرگ برای همه افرادی که در هنگام ارتکاب جرم کمتر از 18 سال داشتند را به سرعت و بطور کامل لغو کند. ایران سردمدار اعدام مجرمین نوجوان – افرادی که در هنگام ارتکاب جرم کمتر از 18 سال داشتند- است. ایران حداقل شش مجرم نوجوان را در سال 2007 اعدام کرده است. به گفته سازمان عفو بین الملل تا ماه ژانویه حداقل 86 مجرم نوجوان در ایران در انتظار اعدام بوده اند.  
 
دادگاه کیفری کازرون در 6 ژانویه سال 2004 حدادی را به جرم ربودن و قتل یک راننده تاکسی بنام محمد باقر رحمت در اوت سال 2003 محکوم به مرگ کرد. همدستان محمد رضا حدادی در این پرونده که همگی در هنگام وقوع این جرم بیش از 18 سال داشتند، احکام کمتری دریافت کردند. این در حالیست که شواهدی وجود داشت که حاکی از دخالت مستقیم آنها در این قتل بود. حدادی گرچه به ارتکاب این جرم اعتراف کرد اما مدتی بعد طی نامه ای به دادگاه اعتراف خود را پس گرفت. او در این نامه گفت سایر مدافعین این پرونده او را فریب داده بودند تا خود را گناهکار اعلام کند و به دروغ به او قول داده بودند که در مقابل به وی و خانواده اش پول و پاداش های دیگر بدهند.  
 

به گفته وکیل محمد رضا حدادی، اولین مظنونی که در ارتباط با این پرونده دستگیر شد یکی از بستگان او

بنام کریم حدادی بود که در اکتبر 2003 به بازپرسان گفت همراه با مهدی ساسانی، تقی حدادی و محمد قربانی به این راننده تاکسی حمله کردند. پس از آن ساسانی، تقی رحمانی و قربانی وی را مورد ضرب و شتم قرار دادند و خفه کردند. هیچ یک از این مظنون نامی از محمد رضا حدادی نبردند. اما در تحقیقات بعدی این افراد محمد رضا حدادی را نیز دخیل دانستند (این اظهارات منجر به دستگیری او توسط پلیس شد).  
 
به گفته وکیل محمد رضا حدادی، هنگامیکه وی خبردار شد مادرش پولی از سایر مدافعین در این پرونده دریافت نکرده، در تاریخ 4 نوامبر نامه ای به دادگاه نوشت و اعترافاتش را پس گرفت. اما دادگاه به روند کار خود ادامه داد و محمد رضا حدادی را با وجود آنکه اعترافاتش را پس گرفته بود به خاطر قتل این راننده تاکسی به مرگ محکوم کرد. او همچنین به جرم ربودن وی به پانزده سال زندان و به خاطر پنهان کردن جنازه وی به یکسال زندان محکوم شد.  
 
شعبه 42 دادگاه عالی در 3 ژوئیه 2003 با وجود درخواست تجدید نظر حدادی، این حکم را تایید کرد. این در حالیست که درخواست تجدید نظر او مبتنی بر مدارکی از جمله اظهارات سایر مدافعین بود که در آن شهادت های پیشین آنها مبنی بر دخالت حدادی در این قتل پس گرفته شده بود. محمد رضا حدادی در حال حاضر در زندان عادل آباد شهر شیراز است و ممکن است هر لحظه اعدام شود.  
 
دیده بان حقوق بشر به علت ماهیت بی رحمانه و غیرانسانی مجازات اعدام تحت هر شرایطی با آن مخالف است. مجازات اعدام افرادی که پیش از 18 سالگی مرتکب جرمی شده اند به ویژه حاکی از بی اعتنایی آشکار و مشخص ایران به تعهدات خود در زمینه حقوق بشر است. مجازات اعدام برای چنین جرائمی در دو معاهده حقوق بشر که ایران نیز آنها را پذیرفته ممنوع شده است: یکی میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی و دیگری کنوانسیون حقوق کودک. مفاد این دو معاهده حاکی از این واقعیت است که کودکان با بزرگسالان متفاوت هستند. آنها فاقد تجربه، قضاوت، بلوغ و خویشتنداری بزرگسالان هستند.  
 
مقام های ایران مدعی هستند که قانونی که از ژوئیه 2006 در پارلمان این کشور مطرح شده به پایان اعدام مجرمین نوجوان منجر می شود. اما واقعیت این است که این قانون تنها این امکان را می دهد که احکام موارد معدودی کاهش یابد.  

Human Rights Watch: Halt execution of Mohammad Reza Haddadi

Human Rights Watch
Iran: Halt Execution of Juvenile Offender

(New York, February 22, 2008) – The head of Iran’s judiciary, Ayatollah Shahrudi, should immediately order a stay of execution for Mohammad Reza Haddadi, who was sentenced to death for a crime that he allegedly committed at the age of 15, Human Rights Watch said today.  

Human Rights Watch has learned that Haddadi is at risk of execution in the province of Fars.  
 
Judicial authorities should investigate defense claims that Haddadi did not commit the crime with which he was charged. They must also look into claims that his co-defendants pressured and bribed Haddadi to confess. Whatever the outcome of such an investigation, Haddadi’s death sentence should be quashed as being a violation of Iran’s human rights obligations not to execute juvenile offenders.  
 
“Executing someone for a crime committed as a child is always wrong, but the flawed trial in this case compounds the injustice,” said Clarisa Bencomo, Middle East children’s rights researcher for Human Rights Watch. “The head of Iran’s judiciary should halt the execution and order a full investigation into the case.”  
 
Haddadi was sentenced to death in 2004 after being convicted on the basis of his confession and statements from his co-defenders. However, he retracted his confession prior to the conclusion of his trial, and his co-defendants also subsequently withdrew their statements implicating him.  
 
Human Rights Watch also called on the Iranian government to immediately and effectively ban the death penalty in all cases of persons under 18 at the time of the alleged offense. Iran leads the world in executing juvenile offenders – persons under 18 at the time of the crime – and is known to have executed at least six juvenile offenders in 2007. According to Amnesty International, as of January 2008 at least 86 juvenile offenders were awaiting execution in Iran.  
 


The Criminal Court in Kazeroon sentenced Haddadi to death on January 6, 2004, for the August 2003 kidnapping and murder of taxi driver Mohammad Bagher Rahmat. Mohammad Reza’s co-defendants in the case, all over 18 at the time of the crime, received lesser sentences despite testimony directly implicating them in the murder. Haddadi had confessed to the crime but retracted his confession in a letter to the court, claiming that his co-defendants tricked him into taking the blame by falsely promising to provide his family with money and other benefits if he did so.  
 
According to Mohammad Reza’s Haddadi’s lawyer, the first suspect arrested in the case, a relative named Karim Haddadi told investigators in October 2003 that he, Mehdi Sassani, Taghi Haddadi, and Mohammad Ghorbani assaulted the driver and that Sassani, Taghi Haddadi, and Ghorbani then beat and strangled him to death. Mohammed Reza Haddadi was not implicated in the murder by any of these suspects until later in the investigation (following which he was arrested by the police.)  
 
According to his lawyer, when Mohammad Reza Haddadi learned that his mother had not received money from the co-defendants, he wrote to the court on November 4, 2003, retracting his confession. Despite his withdrawal of his confession, the court proceeded to sentence him to death for the murder, as well as to 15 years in prison for kidnapping and one year in prison for hiding the body.  
 
Branch 42 of the Supreme Court upheld the death sentence on July 3, 2005, despite the fact that Haddadi’s appeal papers included statements in which his co-defendants withdrew their earlier testimony that had implicated him in the murder. Mohammad Reza Haddadi is currently held in Adel Abad jail in the city of Shiraz, and could be executed at any time.  
 
Human Rights Watch opposes capital punishment in all circumstances because of its cruel and inhumane nature. In particular, in imposing death sentences on people for crimes committed before the age of 18, Iran flouts clear and specific human rights obligations. The imposition of the death penalty for such offenses is prohibited under two key human rights treaties that Iran has ratified: the International Covenant on Civil and Political Rights, and the Convention on the Rights of the Child. These provisions reflect the reality that children are different from adults. They lack the experience, judgment, maturity, and restraint of an adult.  
 
Iranian officials claim that legislation pending in parliament since July 2006 would end executions of juvenile offenders. In fact, the legislation would only offer the possibility of reduced sentences in a small minority of cases.

محمد لطيف آزاد شد.

پس از آزادي از زندان بر سر مزار مقتول رفتم

اعتماد ملي: <محمد لطيف> پسر جواني كه در سن 14 سالگي مرتكب قتل شده بود، غروب نخستين روز اسفندماه سال جاري از حبس آزاد شد.

محمد پيش از اين از سوي قضات به حبس محكوم شده بود اما در نهايت با اعلا‌م رضايت اولياي دم پرونده او از قصاص و در پي آن از حبس 3 ساله نيز آزاد شد.

خانواده <محمد> كه اين روزها پس از گذشت 3 سال دوري از فرزندشان بار ديگر او را در خانه دارند درباره اعلا‌م رضايت اولياي دم و رهايي فرزند خود از قصاص مي‌گويند: <محمد در نخستين روز اسفندماه از حبس رها شد. اولياي دم در حق ما لطف بسياري كردند. كار آنها بسيار شجاعانه بود. ما مي‌دانيم براي هر انساني اين كار سخت است؛ انساني كه با وجود از دست دادن فرزندش، جوان ديگري را ببخشد، اما آنها بزرگواري كردند. تقدير الهي بود كه فرزند ما به زندگي بازگردانده شود. ما اميدواريم همه خانواده‌هايي كه مانند ما به اين شكل گرفتار هستند، آنها هم همانند ما با بزرگ‌منشي و شجاعت اولياي دم پرونده‌هايشان روبه‌رو شوند.>

خانواده محمد ادامه مي‌دهند: <فرزند ما قصد قتل نداشت. او با انگيزه با آن مرحوم درگير نشده بود. از آن گذشته او واقعا در آن سن به رشد عقلا‌ني نرسيده بود. هرچند دادگاه اين امر را كه حتي وكيل‌مدافع محمد هم بارها مطرح كرده بود نپذيرفت، اما در هر صورت خداوند با ما بود و محمد را به ما بازگرداند.>

حرف‌هاي محمد هم مانند خانواده‌اش بيشتر بر پايه تشكر و قدرداني از اولياي دم است. اميد به زندگي، ادامه تحصيل و پشيماني از آنچه به محمد و خانواده‌اش در طول اين 3 سال گذشت در لا‌به‌لا‌ي حرف‌هايش موج مي‌زند.

محمد، در طول اين 3 سال در كدام زندان‌ها بودي و اين روزها چطور گذشت؟

در طول اين 3 سال، 11 ماه در زندان اراك بودم و بقيه حبسم را در زندان ساوه گذراندم. روزهاي سختي بود اما در هر صورت گذشت. در طول همه اين سال‌ها حتي زماني كه حكم قصاص صادر

شد دلم روشن بود كه اتفاق خاصي نمي‌افتد اما با اين حال مطمئنم كه لطف اولياي دم به همه اين مسائل كمك كرد.

شنيديم به محض رها شدن از حبس بر سر مزار مقتول پرونده‌ات رفتي، درست است؟

بله، به محض آزاد شدن از زندان بر سر مزار آن مرحوم رفتم. خيلي شوك‌زده بودم. باور نمي‌كردم كه بالا‌خره از زندان خارج شدم. از آنجا كه در اين سال‌ها ياد آن مرحوم يك لحظه‌ام مرا رها نكرد، به محض خارج شدن از زندان ساوه بر سر مزارش رفتم و از او هم حلا‌ليت خواستم.

باوجود اينكه بر سر مزار افراد زيادي بودند اما نتوانستم مانع گريه‌كردنم بشوم و چند دقيقه‌اي با آن مرحوم بر سر مزارش درددل كردم.

باوجود اينكه مدت‌زمان زيادي از صدور حكم قصاصت گذشته است و در اين روزها كه از حبس رها شدي، قصد يادآوري آن روزها را ندارم اما مي‌تواني از حال و روزت وقتي متوجه صدور حكم قصاص شدي، بگويي؟

وقتي حكم قصاص صادر شد، من متوجه شده بودم. وكيلم و خانواده‌ام در جريان صدور حكم قصاص بودند اما به من چيزي نمي‌گفتند. خانواده‌ام وقتي به ملا‌قاتم مي‌آمدند قصد داشتند مدام فكرم را به مسائل ديگري مشغول كنند كه از ماجرا باخبر نشوم اما در نهايت متوجه شدم ولي بازهم مطمئن بودم حكم اجرا نمي‌شود. دلم روشن بود كه بالا‌خره به نحوي اين حكم متوقف مي‌شود كه البته اين لطف از سوي اولياي دم به من شد. من ناخواسته مرتكب قتل شده بودم به همين خاطر مطمئن بودم كه قصاص نمي‌شوم.

وجدانم در تمام اين سال‌ها ناراحت بود. به هر حال در اين بين جواني از دست رفته بود و اين مساله براي هر انساني عذاب‌آور است.

از روند رسيدگي به پرونده‌ات راضي بودي؟

حقيقت ماجرا اين است كه نه، واقعا راضي نبودم. خيلي به ناحق حكم قصاص برايم صادر شد. مرا به خاطر سن كم به كميسيون پزشكي قانوني معرفي كرده بودند اما با وجود اينكه آنها هم رشد عقلا‌ني مرا رد كرده بودند و اعلا‌م كردند كه عدم بلوغ فكري وجود دارد اما دادگاه مرا به قصاص محكوم كرد. با اين حال از آنها هم سپاسگزارم.

از پرداختن مطبوعات به پرونده‌ات و كار وكيل‌مدافعت راضي هستي؟

بله، هم مطبوعات و هم وكيل‌مدافعم، محمد مصطفايي لطف زيادي به من كردند. اين مطبوعات بودند كه ماجراي مرا شرح دادند و به نظر كميسيون پزشكي قانوني و در نظر نگرفتن آن از سوي دادگاه اشاره كردند. از طريق مطبوعات بود كه آقاي مجابي، خانم ابتكار و ديگران با پرونده‌‌ام آشنا شدند و براي آزادي‌ام تلا‌ش كردند.

در حال حاضر اولين برنامه‌ات براي زندگي آينده‌ات چيست؟

مي‌خواهم درسم را ادامه بدهم. در زندان هم از طريق آموزش از راه دور اقدامات خوبي كردم اما اولين و مهم‌ترين هدفم در حال حاضر ادامه تحصيلم است.

پرونده 5 متهم به قتل زير 18 سال در انتظار نظر رياست قوه قضاييه

اين 5 متهم نوجوان كه همگي زير سن 18 سال مرتكب قتل شدند، <امير>، <علي>، <سعيد>، <محمدرضا> و <حسين> نام دارند كه در حال حاضر پرونده‌هايشان به دفتر رياست قوه قضاييه فرستاده شده است. ‌

امير در سن 16 سالگي مرتكب قتل شد

نخستين پرونده مربوط به پسر نوجواني به نام امير است كه در سن 16 سالگي در استان فارس در پي يك نزاع مرتكب قتل شده بود.

28 آبان‌ماه سال 84 متهم به قتل همراه دو تن از دوستانش به نام‌هاي <حسن> و <علي> مقابل نانوايي خيابان آزادگان شيراز با دو پسر ديگر به نام‌هاي <محسن> و <جواد> درگير شدند.

علت درگيري اين 5 جوان به درستي مشخص نبود اما امير كه در اين بين به خاطر ميانجيگري مرتكب قتل شده است در اين باره پيش از اين گفته بود: من به قصد ميانجيگري وارد معركه شدم. علي در آن روز چاقو داشت، آن را از او گرفتم تا اگر درگيري بالا‌ گرفت بتوانم با آن چاقو بچه‌ها را بترسانم. آن دو نفر از آنجا كه سن من از همه آنها كمتر بود، به شدت مورد ضرب و شتم قرارم دادند. من هم چاقو را در آورده و به آنها نشان دادم تا بترسند و ديگر مرا كتك نزنند. او ضربه‌اي به صورت من زد كه در اثر آن ديگر كنترلم را از دست دادم. در يك لحظه وقتي در حال نزديك شدن به من بود چاقو را به سينه او وارد كردم. من پس از اين ماجرا از ترس اينكه مبادا مرا دستگير كنند فرار كردم اما به خدا قسم كه اصلا‌ قصد كشتن نداشتم. من اصلا‌ او را نمي‌شناختم. و همان روز پس از اين ماجرا موضوع را به پدرم گفتم. پس از اين ماجرا و معرفي امير به عنوان متهم به قتل در اين نزاع پرونده‌اي تشكيل و با بررسي و تحقيقات صورت گرفته آن را به دادگاه كيفري استان فارس فرستادند. ‌

علي در سن 16 سالگي مرتكب قتل شد

دومين پرونده مربوط به پسري است كه او هم در سن 16 سالگي مرتكب قتل شده است.

 

علي در هشتم آبان‌ماه سال 82 به اتهام قتل عمدي جواني به نام <مزدك> به صرف اقرار ضمني به قصاص نفس محكوم شد.

مزدك در روز حادثه با ميلا‌د يكي از دوستان موكل به صورت لفظي بحث كرده بود و با هم درگير شده بودند كه علي براي ميانجيگري در ميان انبوه جمعيت وارد ماجرا مي‌شود. ‌

مزدك فحاشي كرده و با دست به صورت وي مي‌زند تا اينكه در ميان آنها درگيري رخ مي‌دهد. علي پس از اين ماجرا از روي كودكي و براي ترساندن مزدك چاقويي را كه همراه داشته خارج كرده اما از آن استفاده نمي‌كند تا اينكه عده‌اي مزدك را به سمت موكل هل داده و دو سانت از نوك چاقو ناخودآگاه به قسمت پايين سينه متوفي اصابت مي‌كند. ‌

علي از همان زمان و در تمام مراحل دادرسي صراحتاً و بي‌آنكه در گفته‌هايش كوچك‌ترين تعارضي وجود داشته باشد اعلا‌م كرده بود كه ضربه‌اي به مقتول وارد نكرده و منكر ارتكاب قتل مرحوم مزدك شده بود.

سعيد در سن 17 سالگي مرتكب قتل شد

سومين پرونده مربوط به پسري است كه در سن 17 سالگي مرتكب قتل شده است.

ساعت 8 شب 23 خرداد سال 82 سعيد از آنجا كه خانواده‌اش در سفر بودند، به غذافروشي يكي از دوستانش رفته بود اما آن شب دوست سعيد در مغازه حضور نداشت و به جاي او پسر جوان ديگري كه به تازگي در همان مغازه مشغول به كار شده بود، در آنجا حضور داشت.

سعيد طبق عادت و از آنجا كه با صاحب مغازه دوستي چندين و چند ساله‌اي داشت از روي پيشخوان مغازه، ساندويچي برداشت و مشغول به خوردن شد. شاگرد تازه‌كار در مغازه كه تا آن روز سعيد را در آن محل نديده بود و از دوستي‌اش با صاحب مغازه اطلا‌عي نداشت، در واكنش به بي‌اجازه برداشتن ساندويچ از سوي سعيد شروع به فحاشي كرد و درگيري دو پسر جوان آغاز شد. ‌

شاگرد مغازه كه به خاطر كارش چاقوي آشپزخانه در دست داشت، با بالا‌ گرفتن درگيري سعيد را تهديد كرد كه با چاقو به او ضربه مي‌زند. سعيد هم براي حفظ جانش شاگرد مغازه را به سمتي ديگر هل داد كه درپي همين ماجرا چاقو از دستش رها شد و اين بار به دست سعيد افتاد. ‌

سعيد پس از دستگيري در اين باره گفته بود: <چاقو را از ترس اينكه شاگرد مغازه به من صدمه‌اي نزند، برداشتم. من نمي‌خواستم به او ضربه بزنم. چاقو در دست من بود كه شاگرد مغازه به سمت من آمد و ناگهان در يك لحظه متوجه نشدم چطور نوك تيز چاقويي كه متعلق به خود او بود در شكمش رفت. پس از اين ماجرا او را بلا‌فاصله به بيمارستان رساندم اما خيلي دير شده بود و در اثر خونريزي شديد فوت كرد.>

پس از دستگيري متهم و محاكمه او با توجه به اينكه سعيد بارها و بارها در جلسات مختلف عنوان مي‌كند كه قصد كشتن مقتول را نداشته اما حكم قصاص او صادر مي‌شود.

محمدرضا در سن 15 سالگي مرتكب قتل شد ‌

<محمدرضا> چهارمين متهمي است كه در سال 82 وقتي كه تنها 15 ساله بود، متهم به قتل مردي به نام <محمدباقر> شده است و در حال حاضر او هم منتظر اعلا‌م نظر رئيس قوه قضاييه است. ‌

30 مرداد ماه سال 82 جواني به نام <حسين> با مراجعه به پليس گفت: پدرم به نام <محمدباقر> دو روز پيش كازرون را به مقصد شيراز ترك كرده اما تاكنون بازنگشته است. ‌

با اعلا‌م مفقودي محمدباقر، تحقيقات ماموران آغاز شد اما آنها توانستند تنها 11 روز پس از اعلا‌م مفقودي اين مرد اتومبيل او را در روستاي فتح‌آباد كازرون كشف كنند.

با اين حال تحقيقات باز هم ادامه يافت تا اينكه مشخص شد در سرقت اتومبيل و كشتن راننده آن افرادي به نام‌هاي <محمدرضا>، <تقي>، <كريم> و <مهدي> دخالت داشته‌اند. ‌

سپس با دستگيري يكي از اين افراد كه <كريم> نام داشت، ماموران در اظهارات او متوجه ماجراهاي تازه‌اي شدند. كريم در اظهاراتش گفته بود: من به اتفاق آن سه نفر ديگر چند شب پيش كنار جاده ايستاده بوديم كه يك پيكان سواري نارنجي‌رنگ آمد. ما دست بلند كرديم. پيكان هم ايستاد و سوار شديم. در ميان راه از آنجايي كه راننده مي‌خواست آب به داخل رادياتور ماشين بريزد از خودرو پياده شد اما در همين حين نمي‌دانم به چه دليل <تقي> سنگي برداشت و از پشت به سر راننده زد كه او به روي زمين افتاد. ‌

در همين رابطه <محمدرضا> هم كه دستگير شده بود، گفت: پس از اين ماجرا بقيه بچه‌ها هم آمدند و با هم چند مشت به سر و صورت و سينه راننده زديم، بعد جنازه او را داخل صندوق عقب پيكان انداختيم و در ميان راه متوجه شديم كه پيرمرد راننده هنوز جان دارد و سر و صدا مي‌كند. <تقي> كه پسرعمويم است و پشت فرمان نشسته بود، به طرف جاده خاكي رفت. ماشين را متوقف كرد و با چوب دو دفعه به بدن پيرمرد زد. سپس تسمه‌پروانه‌اي آورد و دور گردن پيرمرد انداختند و او را خفه كردند. سپس بچه‌ها جنازه را آتش زدند و جسد را داخل گودالي قرار دادند.

پس از اظهارات اين دو پسر جوان بقيه متهمان هم دستگير شدند و در نهايت با كشف جسد و انتقال آن به پزشكي قانوني، متخصصان علت مرگ را در حالي كه به خاطر سوختگي جسد تشخيص ندادند اعلا‌م كردند كه ضربه مغزي و شكستگي استخوان جمجمه مي‌تواند يكي از دلا‌يل آن باشد. چند روز پس از جلسه محاكمه مادر <محمدرضا> به ملا‌قاتش مي‌رود و محمدرضا به او مي‌گويد كه آيا به وي پولي پرداخت شده يا خير كه مادرش به وي جواب منفي مي‌دهد. به اين ترتيب پس از آنكه متوجه مي‌شود فريب ديگر متهمان را خورده است در نامه‌اي در 13 آذرماه 82 به دادگاه اعلا‌م مي‌كند كه يكي از متهمان وعده پول و ديگر وعده‌هاي واهي را داده است و او به‌همين خاطر ارتكاب قتل را پذيرفته است در حالي كه نقشي در قتل نداشته است. ‌

اين در حالي بود كه پس از اين ماجرا هم دادگاه بدون تحقيق نسبت به ادعاي محمدرضا و انكار قتل از سوي او در 16 دي‌ماه سال 82 با استدلا‌لا‌تي به صرف اقرار موكل، او را به قصاص نفس و به استناد ماده 621 قانون مجازات اسلا‌مي به لحاظ شركت در آدم‌ربايي به تحمل 15 سال حبس و به استناد ماده 636 قانون مجازات اسلا‌مي به تحمل يك سال حبس به لحاظ مخفي كردن جسد مقتول، محكوم و ديگر متهمان را نيز به حبس‌هاي طولا‌ني‌مدت به اتهام آدم‌ربايي و مخفي كردن جسد و جنايت بر ميت محكوم كرد.

حسين در سن 16 سالگي مرتكب قتل شد ‌

و در نهايت پنجمين پرونده متعلق به پسري است كه در سن 16 سالگي مرتكب قتل شده است.

ساعت 21 مرداد سال 82 ماموران گشت كلا‌نتري 108 متوجه دو پسر جوان كه در حال فرار بودند، شدند. ‌

ماموران با مشكوك شدن به موضوع دو پسر جوان كه خودشان را <حسين> و <امرالله> معرفي كرده بودند، آنها را دستگير كردند. ‌

در بازجويي‌هاي اوليه در همان محل مشخص شد كه بين اين دو نفر و عده‌اي ديگر درگيري به وجود آمده و در اين بين جواني به نام <مهدي> مجروح و به بيمارستان منتقل شده است.

با انتقال همان دو متهم به اداره آگاهي <حسين> در بازجويي‌ها ماجرا را شرح داد و گفت: <در خيابان زنجان در حال قدم زدن بوديم. من براي انجام كاري از دوستم براي چند دقيقه‌اي جدا شدم. وقتي دوباره به همان محل بازگشتم متوجه درگيري دوستم با پسر ديگري شدم، نمي‌دانستم دليل درگيري آنها چه بود. من آنها را جدا كردم ولي دوباره درگيري آغاز شد، تا اينكه در يك لحظه پسري به هواخواهي همان پسر آمد و با ميله فلزي به سر من و امرالله زد. من دست‌هاي او را گرفتم و گفتم نزن، ما دعوا نداريم و او را با حرف‌هاي خود قانع كردم اما ناگهان از پشت پسر ديگري مرا با مشت زد. در آن لحظه من چاقويي را كه داشتم، در آوردم. به قصد ترساندن آن افراد بود و نمي‌خواستم كسي را با آن بزنم. من چاقو را به هيچ كسي نزدم. در يك لحظه فقط به ياد دارم كه همه گفتند قاتل را بگيريد اما من نمي‌دانستم به درستي كه چه اتفاقي رخ داده است. با اين اظهارات در نهايت براي حسين به اتهام قتل، كيفرخواست صادر و پرونده‌اش براي رسيدگي به شعبه 74 دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد كه حكم صادره در نهايت از سوي يكي از بازرسان ويژه، زماني كه پرونده براي استيذان فرستاده شده بود، به خاطر داشتن نقايصي استيذان نشد. ‌

با اين نقص در اجراي ماده 2 قانون وظايف و اختيارات رياست قوه قضاييه پرونده بار ديگر در شعبه 13 ديوان‌عالي كشور مورد رسيدگي قرار گرفت كه اين بار هم قضات اين شعبه استدلا‌ل‌هاي بيان شده را رد كردند. ‌

به اين ترتيب در حال حاضر پرونده يك مرتبه ديگر براي استيذان به دفتر رياست قوه قضاييه فرستاده شده است. ‌

به اين ترتيب پرونده اين 5 متهم در حال حاضر با توجه به نظر آيت‌الله شاهرودي در انتظار ورود به مرحله تازه‌اي است.

حکم اعدام یک نوجوان در زندان رجایی شهر

کمیته دانشجویی گزارشگران حقوق بشر
 

براساس گزارشات رسیده از زندان رجایی شهر، ” فرزاد علیزاده” که به اتهام ” تجاوز به عنف”دستگیر و محکوم  به اعدام شده است، به زودی مجازات خواهد شد.
فرزاد علیزاده از جمله کودکان بزهکاری است- کسانی که  جنایت منسوب به آنها در زمانی روی داده که کمتر از 18 سال سن داشته اند- که از سوی نظام قضایی ایران در حالی که تنها 17 سال داشته ، محکوم به اعدام گردیده است. گفته می شود وی که با همراهی تعدادی از دوستانش مرتکب جرم شده است،در حین برگزاری دادگاه با این تصور که او به دلیل صغرسن  مجازات نخواهد شد، همه اتهامات را شخصاّ پذیرفته است. علیزاده که هم اکنون بیستمین سالگرد زندگی خود را پشت سر می گذارد به مدت 3 سال است که در زندان رجایی شهر کرج نگهداری می شود. وی روز گذشته ازسوی ” اجرای احکام زندان” احضار گشته و به نظر می رسد ظرف روزهای آینده حکمش اجرا شود.

دستگاه قضایی ایران در حالی همچنان به صدور حکم اعدام برای کودکان ادامه می دهد که بر اساس مواد مندرج در کلیه ی میثاق های بین المللی که دولت ایران آن را پذیرفته، اعدام کودکان زیر 18 سال ممنوع اعلام شده است. میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و همچنین میثاق حقوق کودک در ماده 6 و 37 خود ” صدور حکم مرگ را برای کودکان زیر 18 سال ممنوع اعلام کرده اند . با این حال علی رغم وجود شواهد بسیار مبنی بر اعدام کودکان در ایران، دستگاه قضایی همچنان موارد محرزاجرای این حکم را تکذیب می کند.
در ماده 49 قانون مجازات اسلامی آمده است :” اطفال در صورت ارتکاب جرم مبری از مسؤليت کيفری هستند و تربيت آنان با نظر دادگاه با سرپرست اطفال و کانون اصلاح و تربيت اطفال می‌باشد.”  طفل به کسی اطلاق می شود که به ” حد بلوغ شرعی نرسیده باشد”، سن بلوغ طبق قوانین اسلامی برای دختران 9 سال و برای پسران 15 سال است. در طی سالهای گذشته بسیاری از کودکان زیر 18 سال در ایران با توجیه داشتن “سن بلوغ شرعی” به اعدام محکوم شده و یا اعدام شده اند. سال گذشته یک دختر به اتهام ” زنای محصنه” در سن 17 سالگی اعدام شد.  طبق آمار انتشار یافته از سوی سازمان عفو بین الملل، ایران در حال حاضر مقام اول را درمورد اعدام کودکان، در جهان دراختیار دارد.

URGENT: Iranian Boy facing imminent execution (15)

                                                                 Stop Child Executions Campaign
URGENT CALL - imminent child execution
FEB 15, 2008           
Shiraz- Iran       
Mohammdreza Haddadi

Mohammdreza Haddadi was sentenced to death by hanging for an alleged murder at the age of 15. Mohammadreza is now 18 years old and is kept at the Adelabad prison in the central city of Shiraz, Iran. His appeal has been denied by the superior court and the file has been sent to the division of enforcement of verdicts and awaiting the final execution permit by Ayatollah Shahrudi, the head of Iran’s judiciary.

Mohammad Reza’s execution order was reported for the first time by Stop Child Executions Campaign in January 12, 2008 . At the time no details were available until the new attorney Mohammad Mostafaei met Mohammadreza in Shiraz prison last week. Subsequent to the initial report by SCE, the president of the European Union on behlaf of 42 countries listed Mohammadreza’s name in its letter to Iranian authorities condemning the execution order. (Januray 25, 2008). 

In a recent letter to Shahrudi, Mohammad Mostafaei detailed the incident and the flaws in the judicial processing of the case. Subsequently Iran’s news agencies yesterday reported Mohammadreza’s death penalty verdict for the first time.

According to the testimony of Karim Haddadi : Mohammadreza Haddadi accompanied by 3 adults: Mohammad Ghorbani,Karim Haaddai and his cousin Taghi Haddadi asked asked an old man to drive them to neighboring city and along the way when the driver stopped to fill the car radiator with water, Taghi Haddadi hit the driver in the head with a rock. According to Taghi they all beat the driver and dragged his body to the trunk of the car and drove away. According to the testimony, when they heard that the man was still alive, Taghi stoped the car and Mehdi hit the man with a wood in the head. Karim testified that Taghi and 15 year old Mohammadreza strangled the man.  Then they burned the body and buried it. After the arrest, Mohammadreza confess to murdering the man. Following one of the court sessions he asked his mother if she had received a substantial amount of money promised to him by other men in return for his confession. After finding out that no money was given to his mother, he stated that he was lead to confession by the adults and he had nothing to do with the crime and was only accompanying them on that day.
Regardless the court decided that 15 year old Mohammadreza was the one guilty of murder. He was sentenced to death while the three adults were sentenced to long imprisonments. Although later the other men testified that Mohammadreza was innocent of the crime, his appeal was still denied, the execution order was confirmed and the file was sent to division of enforcement of verdicts. The file is which is also awaiting Shahrudi’s permit to execute incorrectly shows Mohammad’s age at the time of murder as 19 instead of 15. In his letter Mostafaei has asked Shahrudi to order further review of the file based on the retracted testimony of others.
Considering Mohammad Reza’s age at the time, it is highly unlikely that the murder was planned and executed by the 15 year old instead of the adullt family and friends. It is also very possible that Mohammad was “influenced” and taken advantage of by the adults, due to his immaturity, in to confession in the hope of him not being sentenced to death due to his young age.

Stop Child Executions Campaign recognizes the right and responsibility of governments to bring to justice those suspected of criminal offenses, but is opposed to the death penalty in all circumstances especially for those person guilty of crimes committed before the age of 18.

Background Information:


International law strictly prohibits the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18. As a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and the CRC, Iran has undertaken not to execute child offenders. since 1990, the ruling Islamic regime in Iran has executed at least 30 juveniles, including more than 6 in 2007.  The number of known persons facing execution in Iran for alleged crimes before the age of 18 has reached 95 according to our latest records. According to the statistics provided by an Iranian police official about 170 children (under 18 at time of alleged crime) can be facing execution in Iran. There has been a substantial surge in processing the children’s file for execution and in the past 3 months SCE has reported 16 imminent executions. Earlier this month 42 European countries condemned Iran for the surge in child executions. Iran has broken the world records in 2007 with at least 297 known executions comparing to 177 in 2006.

As of February 2008 Stop Child Executions Campaign has recorded 100 children facing executions worldwide: 95 in Iran, 2 in Saudi Arabia, 2 in Sudan and 1 in Yemen. In 2007 at least 7 were reported to have been executed : 6 in Iran and 1 in Saudi Arabia. 3 are known to have been saved from execution: 2 in Iran and 1 in Yemen.

RECOMMENDED ACTION:

– Call on the Iranian authorities to immediately halt the executions of Mohammdreza Haddadi kept in Adelabad prison in Shiraz, Iran.
– Express concern that Mohammdreza Haddadi was sentenced to death for a crime committed when he was under 18;
- Calling for the death sentences against Mohammdreza Haddadi to be commuted;
– Remind the authorities that Iran is a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights and the Convention on the Rights of the Child, which prohibit the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18, and that the execution of Mohammdreza Haddadi would therefore be a violation of international law;
– Urging the authorities to pass legislation to abolish the death penalty for offences committed by anyone under the age of 18, so as to bring Iran’s domestic law into line with its obligations under international law;
– Stating that you acknowledge the right and responsibility of governments to bring to justice those children suspected of criminal offences, but unconditionally opposes their death penalty.

APPEALS TO:
Head of the Judiciary
His Excellency Ayatollah Mahmoud Hashemi Shahroudi
Ministry of Justice, Panzdah Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Salutation: Your Excellency
Email: info@dadgostary-tehran.ir (In the subject line: FAO Ayatollah Shahroudi)
Fax: +98 21 3390 4986 (please keep trying, if the called is answered, say “fax please”)

Leader of the Islamic Republic
His Excellency Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei, The Office of the Supreme Leader
Islamic Republic Street – Shahid Keshvar Doust Street
Tehran, Islamic Republic of Iran
Email: info@leader.ir
Salutation: Your Excellency

COPIES TO:
Director, Human Rights Headquarters of Iran
His Excellency Mohammad Javad Larijani
C/o Office of the Deputy for International Affairs
Ministry of Justice,
Ministry of Justice Building, Panzdah-Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Fax: + 98 21 5 537 8827 (please keep trying)

and to diplomatic representatives of Iran accredited to your country.

PLEASE SEND APPEALS IMMEDIATELY.

for more information about how to help visit:https://www.stopchildexecutions.com/how-you-can-help.aspx

محمد رضا 15 ساله در استانه اعدام

محمد مصطفايي  

در تاريخ 30/5/1382 آقاي حسين رحمت به مرجع انتظامي اعلام مي كند كه پدرش بنام محمد باقر در روز 28/5/1382 كازرون را به مقصد شيراز ترك و تاكنون مراجعه ننموده است ايشان در تاريخ 8/6/1382 اعلام مي كنند كه اتومبيل پدرش بعد از يازده روز در روستاي فتح آباد كازرون پيدا شده است . تحقيقات قضايي و پليسي درخصوص مفقودي محمد باقر انجام و در جريان رسيدگي، شخصي بنام مهدي ساساني اقرار مي نمايد كه در ارتكاب سرقت اتومبيل و كشتن راننده، وي و افرادي به نامهاي محمد قرباني ، تقي و كريم دخالت داشته اند .

در تاريخ 20/7/82 كريم حدادي دستگير و اظهار مي دارد : « …. من به اتفاق مهدي ساساني و تقي حدادي و محمد  روبروي امام زاده سيد حسين ساعت 11 يا 12 شب بود كه ايستادم بغل جاده، يك پيكان سواري جوانان نارنجي رنگ  از كازرون آمد، محمد قرباني و  تقي حدادي دست بلند كردند پيكان هم ايستاد و ما سوار شديم از قائميه رد شديم به طرف شيراز . محمد به راننده گفت كه يك رفيق داريم او را سوار كن كرايه ات را مي دهيم راننده قبول كرد در بين راه به بهانه دستشويي، راننده ، خودرو را متوقف كرد و پياده شديم من و محمد رفتيم داخل دره و مهدي و تقي پهلوي راننده ماندند راننده مي خواست آب به داخل رادياتور ماشين بريزد كه تقي سنگي برداشت و از پشت به سر راننده زد و راننده روي زمين افتاد. بعد من و محمد از پائين آمديم بالا و به اتفاق مهدي و تقي چند مشت هم به سر و صورت و سينه راننده زديم و بعد جنازه او را داخل صندوق عقب پيكان انداختيم و او را تا حكيم باشي و رشن آباد آورديم در راه متوجه شديم كه پيرمرد راننده هنوز جان دارد و سرو صدا مي كند و تقي كه پسر عموي من مي باشد پشت فرمان نشسته بود از رشن آباد به طرف جاده خاكي  كوره كچي رفتيم تقي ماشين را متوقف كرد و درب صندوق عقب را باز كرد پيرمرد هنوز جان داشت مهدي ساساني با چوب دو دفعه به بدن پير مرد  زد و روي زمين افتاد بود كه محمد و تقي تسمه پروانه اي آورده و دور گردن پير مرد انداختند و او را خفه كردند سپس تقي گفت جنازه را آتش بزنيم و بنزين تهيه كرديم و جنازه را آتش زده داخل گودالي قرار داديم و روي گودال را پر از خاك كرديم و رفتيم .

پزشكي قانوني علت دقيق فوت را تشخيص نداده ليكن اعلام نموده كه ضربه مغزي و شكستگي استخوان جمجمه مي تواند يكي از دلايل آن باشد.
در اثناي رسيدگي محمد رضا حدادي كه در آن زمان سنش 15 سال وشش ماه بود دستگير مي شود و در جلسات اوليه رسيدگي اعلام مي دارد كه مقتول را او با تسمه پروانه خفه كرده است در تاريخ 8/8/82 مجدداً محمد رضا حدادي در جلسه رسيدگي به دادگاه ، اتهام سرقت و قتل را به عهده گرفته و اقرار به ارتكاب جرم مي نمايد .

چند روز پس از جلسه محاكمه مادر محمد رضا به ملاقاتش مي رود و محمد رضا به او مي گويد كه آيا به وي پولي پرداخت نموده اند يا خير مادرش به وي جواب منفي مي دهد پس از آنكه ايشان متوجه مي شود كه فريب ديگر متهمين را خورده است طي نامه اي در تاريخ 13/8/82 به دادگاه اعلام مي دارد كه يكي از متهمين وعده پول و ديگر وعده هاي واهي را داده  و به اين طريق فريب، ديگر متهمين كه از لحاظ عقلي و فكري وسني بزرگتر از موكل بوده اند را خورده است  در حاليكه در ارتكاب جرم قتل هيچ نقشي نداشته است .

در نهايت دادگاه بدون تحقيق نسبت به ادعاي موكل و انكار وي در تاريخ 16/10/82 سلب حيات مقتول توسط محمد رضا حدادي را مسلم دانسته و با استدلالاتي به صرف اقرار موكل وي را به قصاص نفس محكوم و به استناد مادة 621 قانون مجازات اسلامي به لحاظ شركت در آدم ربايي به تحمل 15 سال حبس و به استناد مادة 636 همان قانون به تحمل يك سال حبس به لحاظ مخفي كردن جسد مقتول محكوم و ديگر متهمين را نيز به حبس هاي طولاني  مدت به اتهام آدم ربايي و مخفي نمودن جسد و جنايت بر ميت محكوم مي نمايد .

متهمين به دادنامه صادره اعتراض مي نمايند كه با ارجاع پرونده به شعبه 42 ديوانعالي كشور در تاريخ 12/4/1384 قضات شعبه، دادنامه صادره را فاقد
اشكال موثر دانسته و ابرام  مي نمايند .

پس از آنكه دادنامه صادره به موكل ابلاغ شده ، چون حقش را تضييع شده انگاشته بود با بدست آوردن دلايل جديد از جمله اقرار ديگر متهمين بر بي گناهيش
تقاضاي اعمال مادة 18 مبني بر اعاده دادرسي و رسيدگي مجدد را مي نمايد كه شعبه سوم تشخيص ديوانعالي كشور درخواست وي را مردود اعلام مي نمايند در حالي كه جا داشت به دليل ارزش جان آدمي،تحقيقات مفصلي در اين خصوص انجام پذيرفت موكل در حال  بارها اعلام نموده است كه متهمين وي را اغفال نموده و پيشنهاد پرداخت وجه به خانواده ام كرده است از طرفي يكي از آنها به وي قول داده است كه اگر قتل را به گردن بگيرد سعي مي كند دختر عمه اش را براي وي بگيرد چون موكل به اين دختر علاقه داشته و از طرفي وضعيت مالي خود و    خانواده اش بسيار ضعيف بود لذا بنا به دلايل فوق و به علت كم عقلي و صغر سن، ارتكاب جرم قتل را به عهده مي گيرد.

در حال حاضر موكل در زندان عادل آباد شيراز بسر مي برد و پرونده اتهامي وي با قطعيت احكام، به اجراي احكام دادگستري كازرون ارسال و داديار محترم رسيدگي كننده به پرونده با تنظيم گزارشي به انضمام تقاضاي اولياء دم مبني بر قصاص نفس، از رياست محترم قوه قضاييه درخواست اذن به اجراي حكم قصاص داده است كه هم اكنون گزارش تنظيم شده در حاليكه سن موكل به جاي 15 سال 19 سال اعلام شده ، در دفتر رياست محترم قوه قضاييه بوده و به نظر مي رسد در چند روز آينده دستور مقتضي درخصوص اين پرونده نيز صادر شود. به هر حال اميدوارم با عنايت به ابهاماتي كه در پرونده به چشم مي خورد و وضعيت عقلي وروحي و شرايط خاص موكل و اينكه ديگر متهمين اعلام داشته اند كه موكل بي گناه بوده و در قتل دخيل نبوده است و اينكه موكل شديداً منكر ارتكاب قتل است، پرونده ايشان قبل از استيذان مجدداً مورد رسيدگي قضايي قرار گيرد.

با تشكر محمد مصطفايي وكيل محمد رضا حدادي