Tag Archives: Ali Mahin-Torabi

Iranians pour in to save Ali Mahin-Torabi from government execution

BY BEN MADADI, (based on an Article in Iran newspaper )                                                 فارسي

The publication of the life story and the horrible fate of Ali Mahin Torabi , the young Iranian boy who is awaiting execution, on a national Iranian newspaper has attracted the compassion and sorrow of a very large number of ordinary Iranians who have joined ranks to try to save Ali from execution. Ali is hoping for the pardon of the parents of the victim, Mazdak Khodadadian, in order to be saved from hanging. This is how the Iranian judicial system works: death sentence is issued  even when the accused’s age is under 18, therefore a child and a person without a mature thinking and rationality. 

The events that led to the death of Mazdak have already been well documented  and Ali has denied to have committed the crime when he was 16, which is 5 years ago, and he has been in jail ever since.

Ever since the publication of Ali’s case in IRAN newspaper , the reaction of thousands of Iranians, from ordinary people, parents, doctors, engineers, clerics, family of the Iran-Iraq war martyrs, to Ali’s schoolmates and teachers, to radio and TV announcers and news reporters from all over the country have been over-whelming. So far Mazdak’s mother is reported to have forgiven Ali, but Mazdak’s father has not expressed any change in his stance. People have been asking for contact information of Mazdak’s father to try to convince him to save the young Ali from being hanged.

People are willing to do whatever they can to seek the mercy of Mazdak’s parents so that Ali can be saved. Ms Taheri, the mother and sole care-taker of her little son and daughter called the newspaper hotline th an emotional voice while crying that “if deceased Mazdak’s parents accept to forgive Ali I am ready to be executed on his behalf.”. Another mother, Fatemeh Silakhori, whose three sons were killed in the Iran-Iraq war while defending their country also contacted the newspaper and expressing her deepest sympathy asking for mercy from Mazdak’s parents. Another caller was a middle-aged man who offered his KIA automobile which is the his only asset which he uses to earn a living for his wife and children. Hamid Borbor, a film director, thanked Iran newspaper for their hotline initiative and offered to write a script about the case and make it into a film if Ali is saved, and begged Mazdak’s parents not to let more blood to be wasted. Many other families of the war martyrs, film directors, important entrepreneurs and members of Iran’s bazaar from all the corners of the country have offered their help to save Ali.

In violation of Iran’s written commitment to the United Nations “Convention on the right of the child” Iran’s judiciary have sentenced Ali to death. People seem to have given up on Iran’s leaders and judiciary and as the minutes go by and less time is left to save Ali , people are praying to hear one single word from Ali’s father: Forgiveness.

A call from prison

By Ali Mahin-Torabi (sentenced to death at 16)                                                            فارسي
TRANSLATED BY AZARIN SADEGH

Walls, only walls. I am surrounded by walls. I cannot forget any of the terrifying moments of these last few days. I don’t want to think about how time is running out. Only a few more days…From the first day of my arrest, five years ago, until now, the sky is all I can see. During all these unbearable moments, I can only stare at the endless fences of my prison. I can only see its towers and its barbed-wires which pierce my heart. Do you hear the bleeding of my wounded heart? I am sick. I am cold. The essence of my youth has been shattered. Every moment of my tedious life is filled with rancor. I am tired. These repetitious days pull my existence apart. It’s to live or to die – it’s the only thing I can think of. The only thing that slowly destroys whatever is left of me. Every time I remember the pain that I am putting my parents through, I just want to die.

 
I have already written my will. I have accepted my destiny. But I am going to pray, before they put the noose around my neck. I am going to put my hand on the Koran and I will pledge that I haven’t killed Mazdak, my classmate and my friend. It is true that I had a knife in my hand, but I didn’t kill him. The weakness of my defense and the lack of a complete examination of the evidence have brought me here, into  this hopeless situation. I have heard that Mazdak’s mother has forgiven me, but I don’t know why his father doesn’t want me to live. I am trapped between life and death. During all these years the weight of the sin I haven’t committed has been on my shoulders. I am tired. All days are all the same. I look at the sky and pray.
 
Yesterday, someone showed me a copy of the Iran Newspaper. It seems that now people are praying with me. I read every line and every word expressing the compassion of these ordinary people, and I cried. I felt relieved, as if I could see an approaching sunrise.
Yes, my instincts tell me that at the end of this black night, a warm sun is going to shine in the sky. At the other side of my prison’s high fences there is a mountain and the mountain watches over me. No, even closer! God has enveloped my heart. God is calling my name. I call him to prove my faith to him. To show him that I still do exist, as long as he is with me. I still believe that God, from behind the bars of my cell, is observing my frozen hands. I am not leaving. I can hear him. I still believe that my sole share of life shouldn’t be living this way; living in a cage. I still believe that God is hearing my prayers. I truly believe it.
 
It is fall and I have almost forgotten how the trees look now. I miss the free world. I miss the fall and every moment of my life is full of passion. But there is no more time left. I have to go. And I don’t want to. Even my cellmates pity me and pray for me. The nightmare of death doesn’t leave me alone, but for the past few days I just try to hide my agony. If on my day of execution, Mazdak’s father forgives me, I promise I will be like a son to him
 
My mother brought me a book of Hafez. “My Ali will survive,” she said.  Now I dream of her and what she said every night.
 
I miss the smell of my home, the smell of my notepads and my books. If you found my computer notepad, please write on it: “I wished I could have become an engineer.” But I didn’t. Today I opened my book of Hafez and made a wish. It said: “I have vowed if one day my sorrow and unhappiness ends, I will sing and I will dance forever”.
 

If I am forgiven, each cell of my body will celebrate the gift of life. But for now, destiny and the will of Mazdak’s father and mother still own my youth.

تلفنى از زندان

على مهين ترابى

اين جا تا چشم كار مى كند ديوار است و ديوار… لحظه هاى مخوف اين روز ها يك لحظه هم رهايم نمى كنند. زمان را پس مى زنم. تنها چند روز ديگر باقى مانده …. از پنج سال پيش تا به امروز نگاهم به آسمان است. در تمام اين دقيقه هاى وحشت آور به حصارهاى بلند زندان خيره شده ام. برج هاى زندان را مى بينم. سيم هاى خاردارش انگارى در قلب ام فرود مى آيند. صداى زخم هاى دلم را مى شنوى كسالت دارم. تاروپود جوانى ام تكه تكه شده، لحظه هاى ملال آور بغض عجيبى دارند. خسته ام. روزهاى تكرارى تيشه به ريشه ام مى زنند. درتمام شب ها و روز ها انديشه ماندن يا رفتن ذهنم را به بازى گرفته اند و افكارم را به نابودى كشانده اند. در اين ميان تحمل زجرهاى چند ساله پدر و مادرم، آتش به جانم مى كشد. وصيت نامه ام را نوشته ام. راضى ام به رضاى خدا. اما قصد دارم قبل از رفتن پاى چوبه دار و زمانى كه قرار است حلقه را به گردنم بيندازند وضو بگيرم. مى خواهم دست بر روى قرآن بگذارم و براى پدر مزدك سوگند ياد كنم كه من قاتل دوست و همكلاسى ام نيستم. درست است كه آن روز چاقو در دست داشته ام اما من مزدك را نكشتم. به خدا ضعف هاى پرونده و تحقيقات مرا به اين روزهاى تباهى رسانده است. شنيدم مادر مزدك رضايت داده اما نمى دانم چرا پدر مزدك هنوز دلش نمى خواهد من زنده بمانم. بين بودن و نبودن اسير شده ام. در تمام اين سال ها آوار گناه مرتكب نشده روى سينه ام ويران شده است. قدرت تصميم گيرى ندارم. دلم مى خواهد زودترتكليفم روشن شود. خسته ام از روز هاى تكرارى… به آسمان نگاه مى كنم. يكى ديروز برايم روزنامه ايران آورد. مردم برايم دست به دعا برده اند انگارى. با خواندن واژه به واژه احساسات انسانى تان در سطر ها غرق شدم. گريستم. دلم آرام گرفت. انگار طلوعى در راه است؛ آرى
اين را قلبم گواهى مى دهد. آن طرف پشت آن ديوارهاى خيلى خيلى بلند قله اى ايستاده است كه مرا مى بيند. پشت آن قله؛ نه! نزديك تر؛ پشت قلبم خدايى هست كه مرا مى خواند. خدا را صدا مى زنم. اين طور مى پندارم كه بودنم به اثبات مى رسد. من هنوز معتقدم چشمان شفافى آن سوى ميله هاى خيلى سرد زندان، دستان يخ زده ام را مى بينند. من نمى روم. صدا ها مى آيند. هنوز هم معتقدم سهم من از زندگى بودن در اين قفس اجبارى نيست. هنوز معتقدم تو صدايم را مى شنوى. راستى! آن بيرون و در آن جا كه همه آزادند پاييز است رنگ ها از يادم رفته… دل من تنگ شده، لحظه ها تب دارند. ديگر وقتى نيست. بايد بروم. هم بندى هايم نيز برايم دست به دعا شده اند. تا چند روزپيش كابوس مرگ اسيرم كرده بود. اما اين روز ها دلهره ام پنهانى است. اگر پدر مزدك مرا ببخشد بايد برايش فرزندى كنم… مادرم برايم كتاب حافظ آورد. گفت به دلم افتاده على من زنده مى ماند. شب ها خوابش را مى بينم. دلم براى بوى خانه، دفتر و كتاب هايم تنگ شده. راستى ! اگر دفتر درس كامپيوترم را پيدا كرديد روى آن بنويسيد «خيلى دلم مى خواست مهندس شوم»، اما نشد. فال حافظ گرفتم. اين بيت آمد: نذر كردم گر از اين غم به در آيم روزى‎/ تا در ميكده شادان و غزل خوان بروم .خوشا به حال آن كبوترى كه رفت با اميد… اگر بخشيده شوم احساس تنفس در سلول هاى خفته ام دوباره بيدار مى شود. جوانى ام را به دست سرنوشت و تصميم پدر و مادر مزدك سپرده ام…

Iranian of the day: Ali Mahin-Torabi

Iranian.com which is a website mostly popular among Iranians living outside Iran, yesterday picked Ali Mahin-Torabi as the Iranian of the day with the title: Ali Mahin-Torabi, May have only days to live:

http://www.iranian.com/main/singlepage/2007/ali-mahin-torabi-0

Stop Child Executions Campaign has created a mirror blog for Ali Mahin-Torabi with articles in Persian directly copied from Ali’s own blog. SCE also maintains its own blog on iranian.com.

Many articles such as those previously featured here by Azarin Sadegh about Ali Mahin-Torabi were initially posted on iranian.com. Thanks to the site owner and editor Mr. Jahanshah Javid, the articles written by Ali as well as many of the SCE’s news articles have recently been chosen as the featured blogs on iranian.com which has further helped spread the news about the children facing executions among Iranians worldwide. 

موج انسانى مردم براى نجات على مهين ترابى

SOURCE: http://www.iran-newspaper.com/1386/860920/html/casual.htm:

گروه حوادث ـ شقايق آرمان ـ
 انتشار سرگذشت غم انگيز پسر جوانى كه آخرين روزهاى زندگى اش را پشت ميله هاى زندان سپرى مى كند، موجى از احساسات پاك هموطنان را براى زنده ماندن اين جوان به دنبال داشت.
به گزارش خبرنگار گروه جويندگان عاطفه «ايران»، «على مهين ترابى» ۲۱ ساله از پنج سال قبل تاكنون به اتهام قتل همكلاسى اش در زندان رجايى شهر كرج به سر مى برد.
على، اتهام قتل مزدك -مقتول- را قبول ندارد و دلش براى رهايى از زندان لك زده است. از سوى ديگر خانواده مقتول (اولياى دم) حاضر به بخشش نيستند و معتقدند على بايد بزودى اعدام شود. اين جوان درسخوان اعدامى چند روز قبل با ارسال نامه اى به روزنامه از روزهاى سخت زندان، دلتنگى مدرسه و برف بازى نوشت.
على نوشت: هر شب كابوس مرگ مى بيند و در سوگوارترين لحظه هاى ناممكن زندگى تنها مانده است. اگر خانواده مقتول على را نبخشند طناب دار تا چند روز ديگر آخرين پناه دستان اين جوان مى شود.
على و خانواده اش به دنبال راهى براى نجات هستند. قرار است قبل از آمدن زمستان برود، اما هنوز آرزوهاى زيادى دارد. حس وحشت يك لحظه هم تنهايش نمى گذارد. على از خانواده مقتول بخشش و زندگى دوباره مى خواهد…
بلافاصله بعد از انتشار اين گزارش طى دو روز گذشته گروه هاى مختلف مردمى در تماس هاى تلفنى خود از خانواده داغديده خواستار بخشش و اعلام گذشت كردند.
* درخواست مادر شهيد كشورى
در ميان تماس گيرندگان، مادر بزرگوار شهيد كشورى با صدايى گرم و صميمى ضمن دلجويى از خانواده مرحوم «مزدك» به پدر و مادر اين نوجوان از دست رفته سلام رساند و به نمايندگى جمعى از خانواده هاى شهدا از اين خانواده خواست به خاطر رضاى خدا و شادى دل مردم به اين پسر جوان زندگى دوباره اى ببخشند.مادر شهيد كشورى، اقدام دست اندركاران جويندگان عاطفه روزنامه ايران را در انتشار اين داستان قابل تقدير، خداپسندانه و انسانى دانست و به خانواده مقتول گفت: «اگر پذيراى من باشيد حاضرم به اتفاق جمعى از خانواده هاى شهدا هر كارى لازم باشد برايتان انجام دهم. اما تقاضاى عاجزانه اى دارم و آن اين كه نگذاريد خون ديگرى ريخته شود.»
* دست يارى تهيه كنندگان برنامه هاى كودك و نوجوان
پائيز دارد مى رود، على دارد مى رود… «بچه ها اما نمى خواهند على برود.»
اين را خانم «الهه كسمايى» تهيه كننده برنامه كودك و نوجوان يكى از شبكه هاى تلويزيونى به خبرنگار ما مى گويد:
«با خواندن سرگذشت غم انگيز زندگى على بشدت منقلب شدم. ساعت ها در فكر فرو رفتم و گريستم. دست به دعا بردم. آقاى ميركيانى مدير برنامه گروه كودك و نوجوان شبكه يك هم گفته هر كمكى از دستش بر بيايد انجام مى دهد. ما مى دانيم خانواده مزدك داغدارند و از نگاه قانون حق قصاص دارند، اما از آنها عاجزانه مى خواهيم براى زنده ماندن اين جوان گذشت كنند. براى به دست آوردن رضايت پدر و مادر على هم حاضر به هر نوع همكارى هستيم.
* تماس ۲۰ برنامه ساز تلويزيونى
«كسمايى» از اعلام آمادگى ۲۰ نفر از برنامه سازان تلويزيونى كودك و نوجوان براى كمك به نجات پسر جوان خبر داد و گفت: براى جلب رضايت اولياى دم از هيچ كوششى دست بر نمى داريم. بياييد و حق زندگى را از اين جوان نگيريم.
* نذر سفر كربلا براى خانواده مزدك
با گذشت ثانيه ها لحظه به لحظه تماس ها التهاب بيشترى گرفت. صداهاى خاموش در ثانيه ها جان مى گيرند.
على گفته بود به جوانى ام رحم كنيد.
جوان اعدامى از سرماى ميله هاى زندان و يدك كشيدن نام اعدامى حرف زد. خواست برايش دست به دعا برداريم. گفت : هر شب با دست گوش هايش را مى گيرد تا ديگر صداى لالايى مرگ را نشنود.مادرى اما صدايش را شنيد. «فاطمه زهرايى» با گروه جويندگان عاطفه روزنامه ايران تماس گرفت و با بغض گفت: «رفتن به كربلاى مقدس يكى از آرزوهاى بزرگ خود و شوهرم بود. مدت زيادى اندوخته هايم را جمع كردم و قرار است بزودى به اين سفر بروم اما وقتى ماجراى على را خواندم به دلم افتاد جاى رفتن به كربلا كار كوچكى انجام بدهم كه على زنده بماند. اگر خانواده مزدك خدابيامرز بخواهند مى توانيم هزينه اين سفر را به جاى ديه فرزندشان به آن ها بدهيم، اگر هم بخواهند، آماده ايم تا آنها را به جاى خودمان راهى اين سفر كنيم. از خدا مى خواهم خانواده داغدار مزدك، على را ببخشند. اين بخشش زيارت عشق است، خدا از آنها قبول كند. اجرشان با امام حسين (ع).»
پائيز هنوز نرفته. زمزمه هاى آرام هنوز به گوش مى رسند. على هنوز نرفته، شايد در اين خزان يكى به غنچه نوشكفته رحم كند. على گفت دعا كنيد امسال هم زمستان را ببينم. زائران براى على دست به دعا بردند.«محمد شيرى»، مسئول يكى از كاروان هاى حج و زيارت هم مانند صدها خواننده پر احساس ديگر با قدردانى از اين اقدام گروه جويندگان عاطفه روزنامه ايران از خانواده اولياى دم خواست در ايام «حج ابراهيمى» از خون فرزندشان بگذرند. شيرى از پدر و مادر مزدك خواست به جاى ديدن لحظه بالا رفتن چوبه دار اين جوان هديه رفتن به زيارت خانه خدا را قبول كنند.زانوان على تا شده مثل كمر پدر و مادر مزدك. سفره خانه شان بويى ندارد. مادرش خيلى وقت است سياه بر تن كرده.زنان خانه دار و با احساس تماس گيرنده با روزنامه ايران اما مى خواهند براى زندگى دوباره على سفره نذرى پهن كنند. على گفت: «دوردست نگاهم به ديوارهاى بى انتها مى رسد. زمان مى گذرد و اگر اولياى دم بخواهند شايد ديگر زنده نمانم… اگر زنده بمانم براى پدر و مادر داغدار مزدك فرزندى مى كنم.»
در اين ميان مردى هم تماس گرفت و از روزهاى تلخ زندان گفت. از حادثه مشابهى كه برايش پيش آمده بود. مرد زندانى گفت: «چند سال پيش به طور ناخواسته در يك نزاع دوستم را مجروح كردم. به همين خاطر هم چند سال در زندان ماندم. اما به لطف خدا دوستم از مرگ حتمى نجات پيدا كرد و من حالا زنده ام اما تمام ابعاد مرگ را در روزهاى اسارت تجربه كردم. هر يك روز ماندن در زندان به راستى كه هزار سال مى گذرد. حال آزادم اما وقتى سرنوشت تلخ على را خواندم تا صبح بيدار ماندم. اشك ريختم و تصميم گرفتم تا روز رهايى اش دعا كنم. از خانواده اولياى دم هم عاجزانه مى خواهم با تمام داغى كه بر دل دارند على را ببخشند.
* تقاضاى جمعى از روحانيون
جمعى از طلاب و روحانيون هم در تماس با گروه جويندگان عاطفه «ايران» خواستار دريافت نشانى و شماره تماس اولياى دم شدند. اين افراد خواستند بخشش، بدون جنجال و با رضايت خاطر كامل خانواده مقتول انجام شود.
جمعى از گويندگان خبر صدا و سيما، گروهى از پزشكان عمومى و جراحان، معلمان هنرستان محل تحصيل على، هموطنانى از اصفهان، رشت، نيشابور، آبادان، همدان، بابل، ايرانشهر، قم، تبريز، اردبيل و ديگر نقاط ايران با تماس هاى پى درپى خود خواستار بخشش اين جوان اعدامى شدند.
پدر على وقتى از استقبال بى نظير هموطنان و تلاش روزنامه ايران براى كمك به پسر جوانش شنيد، اشك ريخت و به پدر و مادر مزدك گفت: «نمى گويم بچه ام بى گناه است اما از شما مى خواهم خطايش را به جوانى اش ببخشيد.»
نجات، نجات، نجات… صداى على مى آيد. يلدا مى آيد. زمستان مى آيد. صداى مؤذن مى آيد. راستى ! بخشش تا ابديت در ذهن ها مى ماند.«اگر زنده بمانم برايتان فرزندى مى كنم. به جوانى ام رحم كنيد.» اين آخرين جمله هاى على براى هميشه در ذهن ها مى ماند. «من هم آرزو داشتم با ادامه تحصيل فرد مفيدى براى خانواده و جامعه باشم. اما افسوس… نمى دانم آيا پس از ۵ سال دورى جانكاه و رنج آور، پدر و مادر مهربان مزدك با اعلام گذشت و بزرگوارى به من اجازه مى دهند يك بار ديگر پدر، مادر و خواهران كوچولويم را در بغل بگيرم. دلم براى همكلاسى ها، اهل محل و دوستانم حسابى تنگ شده، شما را به خدا مرا ببخشيد. »

Swedish Foreign Ministery to protest the recent child execution orders

Following SCE’s communication with International Committee Against Executions on the executions orders of Ali Mahin-Torabi, Mohammad Latif and Delara Darabi, they informed Nazanin Afshin-Jam that ICAE has contacted the Swedish Foreign Ministry who subsequently notified the Swedish embassy in Teheran.  

They will be following the 3 cases tomorrow via the Swedish EU-membership locally in Tehran and try to arrange a meeting with Iran’s foreign ministry to address their concern.

Earlier in October 2007, after prior contacts of ICAE with Swedish Parliament, few members of the Swedish Parliament sent an email to supreme leaders of Islamic regime, Ayatollah Khamenei and Iran’s Embassy in Sweden.

In their letter, they wrote: “

“….In regards to the recent report of The High Commissioner for Human Rights and the latest European Union declaration on human rights situation in Iran, we, as social democratic members of the Swedish parliament strongly condemn the brutal assault on human rights in Iran. ”.

“Ali Mahin Torabi has been convicted of a murder committed when he was 16 years old and is now at risk of imminent execution, though Iran is a state party to international treaties including the Convention on the Rights of the Child (CRC), which expressly prohibit the execution of child offenders. “

They also demanded leader of Islamic regime to “ Stop all executions and abolish execution of children.”

They additionally asked him to immediately “ release all political prisoners, members of the student movement, the women movement, the workers movement and the social movements. We demand human, social, and political rights and recognition of the right to organize unions, political and social organizations. “

Amnesty International issues urgent call to save Ali Mahin-Torabi

Following SCE’s communication with Amnesty International on the possible execution of Ali Mahin-Torabi, today they issued a worldwide urgent report:

PUBLIC                AI Index: MDE 13/146/2007        
                11 December 2007

Further Information on UA 263/07 (MDE 13/116/2007, 16 October 2007) Death penalty/ Fear of imminent execution / unfair trial concern

IRAN                Ali Mahin Torabi (m) aged 21

Ali Mahin Torabi may be executed in the next few days, although he is a child offender who was convicted of a murder committed when he was 16 years old. Reports suggest that the Office for the Implementation of Sentences is deciding when his execution will take place, although his lawyer has not yet received the 48-hour advance notice of execution required by law.

Ali Mahin Torabi was detained on 3 February 2003 in connection with a playground fight which resulted in the fatal stabbing of a schoolmate named Mazdak Khodadian. At the time, Ali Mahin Torabi repeatedly stated that he had not intended to stab Mazdak Khodadian, and only realized that the latter was injured when he heard shouting from children who had gathered around them.  

Under Article 206 (b) of Iran’s Criminal Code, murder is classed as premeditated “in cases where the murderer intentionally makes an action which is inherently lethal, even if [the murderer] does not intend to kill the person.” Ali Mahin Torabi was sentenced to qesas (retribution) on 8 February 2003 by Branch 33 of the Public Court for the Investigation of Juvenile Crimes Offences in Karaj. Later, the Head of the Judiciary reportedly ordered that the case be resolved through arbitration. However, although the mother of the deceased is believed to have accepted in principal the payment of diyeh (blood money) in return for pardoning Ali Mahin Torabi, Mazdak Khodadian’s father reportedly rejected efforts by a judicial mediation body to resolve the case, and has called for the execution to proceed.  

BACKGROUND INFORMATION
International law strictly prohibits the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18. As a state party to both the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and the Convention on the Rights of the Child (CRC), Iran has undertaken not to execute child offenders. However, since 1990, Iran has executed at least 28 child offenders, including six so far this year. At least 76 child offenders are currently on death row in Iran. This number may be even higher as according to reports, at least a further 15 Afghan child offenders may be under sentence of death.

The legal proceedings in Ali Mahin Torabi’s case, like those of other child offenders facing the death penalty, may have been flawed. As well as noting that Iran is flouting international law by sentencing child offenders to death, Amnesty International is concerned about the use of evidence in these cases, including that of expert witnesses, where relevant, in trials, and relevant circumstantial evidence.

Most recently, child offender Makwan Moloudzadeh was executed on 4 December 2007. He had been sentenced to death in July 2007 for lavat-e iqabi (anal sex) in connection with the alleged rape of three boys in about 1999, when he was aged 13, please see: Execution of child offender Makwan Moloudazdeh is a mockery of justice, MDE 13/141/2007, 6 December 2007:http://web.amnesty.org/library/Index/ENGMDE131412007?open&of=ENG-IRN).

For more information about Amnesty International’s concerns regarding executions of child offenders in Iran, please see: Iran: The last executioner of children (MDE 13/059/2007, June 2007)
http://web.amnesty.org/library/index/engmde130592007

RECOMMENDED ACTION: Please send appeals to arrive as quickly as possible, in Persian, Arabic, English, French or your own language:
– calling on the Iranian authorities to immediately halt the execution of Ali Mahin Torabi;
– expressing concern that Ali Mahin Torabi was sentenced to death for a crime committed when he was under 18;
– urging the Head of the Judiciary to investigate the procedures followed in this case from the investigation through to its confirmation by the Supreme Court;
– calling for the death sentence against Ali Mahin Torabi to be commuted;
– reminding the authorities that Iran is a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights and the Convention on the Rights of the Child, which prohibit the use of the death penalty against people convicted of crimes committed when they were under 18, and that the execution of Ali Mahin Torabi would therefore be a violation of international law;
– urging the authorities to pass legislation to abolish the death penalty for offences committed by anyone under the age of 18, so as to bring Iran’s domestic law into line with its obligations under international law;
– stating that Amnesty International acknowledges the right and responsibility of governments to bring to justice those suspected of criminal offences, but unconditionally opposes the death penalty.

APPEALS TO:
Head of the Judiciary
His Excellency Ayatollah Mahmoud Hashemi Shahroudi
Ministry of Justice, Panzdah Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Salutation:                Your Excellency
Email:                info@dadgostary-tehran.ir (In the subject line: FAO Ayatollah Shahroudi)
Fax:                +98 21 3390 4986 (please keep trying, if the called is answered, say “fax please”)

Leader of the Islamic Republic
His Excellency Ayatollah Sayed ‘Ali Khamenei, The Office of the Supreme Leader
Islamic Republic Street – Shahid Keshvar Doust Street
Tehran, Islamic Republic of Iran
Email:         info@leader.ir
Salutation:         Your Excellency

COPIES TO:
President
His Excellency Mahmoud Ahmadinejad
The Presidency
Palestine Avenue, Azerbaijan Intersection
Tehran, Islamic Republic of Iran
Fax:                 + 98 21 6 649 5880
Email:                 dr-ahmadinejad@president.ir
E-mail:                via website: http://www.president.ir/email/

Director, Human Rights Headquarters of Iran
His Excellency Mohammad Javad Larijani
C/o Office of the Deputy for International Affairs
Ministry of Justice,
Ministry of Justice Building, Panzdah-Khordad (Ark) Square,
Tehran, Islamic Republic of Iran
Fax:                 + 98 21 5 537 8827 (please keep trying)

and to diplomatic representatives of Iran accredited to your country.

PLEASE SEND APPEALS IMMEDIATELY.

"We must now be extra vigilent": Nazanin Afshin-Jam

Today in two seperate letters , Nazanin Afshin-Jam asked the Canadian Government and Louis Arbor, the United Nations Human Rights High Commissioner for their help in stopping the executions of Ali Mahin-Torabi and Mohammad Latif.
 
After referring to last week’s execution of Makwan Moloudzadeh, in her urgent letters Nazanin wrote:
 
“There seems to be a “killing spree” lately in Iran and we have just been informed of two more urgent cases. Because they are no longer informing when an execution is set to take place, we must now be extra vigilent to prevent these occurances.”

Nazanin Afshin-Jam and Stop Child Execution volunteers have been working many extra hours in the past few days communicating with different human rights organizations, governments, attorneys, parents as well as informing and posting in different website , volumes of bad news coming from Iran regarding child executions.

As reported by SCE campaign 2 weeks ago, in a recent interview one of the heads of Iran’s police stated that as many as 170 Iranian children will be facing execution soon: http://scenews.blog.com/2325039/

اعدام بس

نوشته : علی مهین‏ترابی

نوجوان زندانی به جای این که در جامعه همراه هم سن و سالان خود به فعالیت های فرهنگی و آموزشی اعم از سینما ، تئاتر ، موسیقی و دانشگاه بپردازد ، هم اکنون پشت میله ها و دیوارهای
 سرد و بی روح زندان چشم به دستانی دارد که به یاری او بیاید و برای همدردی با وی هم که شده ، حتی چند دقیقه پای درددل های او بنشیند تا شاید از بار تألمات روحی و روانی شکل گرفته در سالیان متمادی زندان بکاهد . از نظر منطقی و انسانی این وظیفه ماست که مجازات اطفال معارض با قانون را با مجازات افراد شرور سابقه دارد در کفه یک ترازو نسنجیم و از هیچ گونه معاضدت قضایی در خصوص تدوین قانونی جامع در این راستا دریغ نکنیم . این نوشته ها به قلم کسی است که خود این شرایط را لمس کرد و ناخواسته در بطن این حوادث قرار گرفت ، امید است به این مقوله با دید بهتر و بازتری بنگریم. کسانی که فکر می کنند کودکان مجرم قربانیان شرایط نابسامان اجتماعی هستند. می توانند این متن را امضا کنند و خواستار قطع صدور حکم اعدام برای کودکان زیر 18 سال شوند

Email: edambas@yahoo.com 

SCE: بیانیه فارسی راامضا کنيد